De Servische keuken is de traditionele keuken van Servië en deelt kenmerken met de rest van de Balkanstaten (en dan met name voormalig Joegoslavië). Traditioneel wordt het Servische eten gekenmerkt door een mengeling van Byzantijns-Grieks, mediterraan, Turks-Oosters en de keuken van het Oostenrijks-Hongaarse rijk, evenals middeleeuwse Slavische invloeden. De Servische wet verbiedt de productie en import van genetisch gemodificeerd voedsel (GMO), wat een langdurig conflict met de Wereldhandelsorganisatie heeft veroorzaakt, waardoor het land geen lid meer kan worden van de organisatie. Dat beleid werd daarentegen ook geprezen om het seizoensgebonden eten van Servië, natuurlijk biologisch erfgoed en verse producten. De nationale gerechten omvatten pljeskavica (een rundergehakt/ varkenslapje), ćevapi (gegrild gehakt vlees) en Karađorđeva šnicla (schnitzel). De nationale drank is de pruimenbrandewijn šljivovica of Homemade rakija. Met de ligging van Servië op het kruispunt tussen Oost en West, heeft de keuken elementen uit verschillende kookstijlen verzameld in het Midden-Oosten en Europa om zijn eigen stevige gastronomie te ontwikkelen met een ingewikkelde balans van rijke hoeveelheden vlees, groenten, kaas, verse gebakjes en desserts. Het heeft veel gemeen met de keukens van de aangrenzende Balkanlanden, maar ook, in mindere mate, met keukens van landen tot in het noorden van Duitsland en even ver naar het oosten als Iran en Pakistan. De smaken zijn mild, fris en natuurlijk. De smaak is licht, terwijl de ingrediënten vers en van goede kwaliteit zijn. Het eten van seizoensgerechten is erg belangrijk en veel gerechten worden sterk geassocieerd met een specifieke tijd van het jaar. De overvloedige rivieren van Servië, de vruchtbare bodems en het milde klimaat vormen een goede omgeving voor een bloeiende landbouw die de keuken voorziet van een hoogwaardige kwaliteit aan voeding. De meeste mensen in Servië hebben drie maaltijden per dag, ontbijt, lunch en diner, waarbij de lunch de grootste is. Van oudsher bestond er echter alleen lunch en diner, waarbij het ontbijt werd geïntroduceerd in de tweede helft van de 19e eeuw. Een aantal voedingsmiddelen die in het Westen bij de winkel worden gekocht, worden in Servië vaak thuis gemaakt. Deze omvatten rakija (fruitbrandewijn), slatko, jam, gelei, en zuurkool en worsten. De redenen hiervoor variëren van economisch tot cultureel. Het klaarmaken van eten is een sterk onderdeel van de Servische familietraditie. Het ontbijt in Servië is een vroege maar stevige maaltijd, rijk aan calorieën en koolhydraten, bedoeld om iemand voldoende energie te geven om de dag goed te beginnen. Brood wordt vaak gegeten, geserveerd met boter, jam, yoghurt, zure room of kaas, vergezeld door spek, worstjes, salami, eieren of kajmak. Veel mensen stoppen 's ochtends bij een bakkerij om te genieten van vers gebak, zoals pogačice, paštete, kifle (dat in het Servische gebruik al dan niet sikkelvormig is en misschien zoet is, maar ook met zoutkristallen bestrooid kan worden), kiflice, perece, buhtle, pletenice, štapići, zemičke, djevreci, mekike en uštipci. Andere gebruikelijke ontbijtgerechten zijn onder andere burek, kačamak en cicvara, popara, proja (maïsbrood) en čalabrca. Voor het ontbijt nemen de meeste mensen meestal een kopje koffie, in moderne tijden misschien een espresso. Bij het ontbijt zelf wordt thee, melk, koffie verkeerd of chocolademelk geserveerd. Meze is een assortiment van kleine gerechten en hapjes, hoewel het, in tegenstelling tot de meze uit het Midden-Oosten, die gewoonlijk geen gekookte gerechten omvat en daarom meer lijkt op de Italiaanse antipasto. Een Servische meze bevat typisch plakken vleeswaren en worstjes, kazen, olijven, verse groenten en Turšija. Meze wordt geserveerd bij alcoholische dranken of als voorgerecht voor een soep bij grotere maaltijden. Soepen worden bij bijna elke lunch als voorgerecht gegeten. Ze worden beschouwd als zeer belangrijk voor een goede gezondheid. Er zijn twee soorten soepen in de Servische keuken: dunne soepen genaamd supa, en dikkere soepen met roux of eieren genaamd čorba. De meest voorkomende zijn gemaakt van eenvoudige kruiden en/of gemaakt van rundvlees of gevogelte met toegevoegde noedels. Lams-, kalfs- en vissoepen worden als delicatessen beschouwd. Het hoofdgerecht is meestal een vleesgerecht. Naast roštilj (barbecue) die erg populair is, zijn braden, stoven en braden in een oven de meest gebruikelijke kookmethoden. Grillen is ook erg populair in Servië. Gegrild vlees is het belangrijkste hoofdgerecht dat in restaurants wordt aangeboden. Ze worden vaak geserveerd als mixed grill op grote ovale borden. Ze worden vaak ook gegeten als fastfood. De stad Leskovac is vooral beroemd om zijn barbecue. Aan het einde van de maaltijd wordt er zoetigheid geserveerd. Zoetigheid en toetjes die worden gegeten in Servië omvatten zowel typisch Midden-Oosters en typisch Europese, evenals een aantal authentiek Servische gerechten. Naast de hier genoemde gerechten worden ook pasteitjes met zoete fruitvullingen vaak als dessert gegeten. Koffie in huis (of Turkse koffie) is de meest geconsumeerde niet-alcoholische drank in Servië. Het wordt meestal thuis bereid, in plaats van gekocht in een café, en bij voorkeur geconsumeerd in het gezelschap van vrienden of familie. Slatko, ratluk en rakija kunnen naast koffie worden geserveerd. De meerderheid van de Servische bevolking begint 's ochtends een dag met een kop koffie. Kruidenthee wordt eerder als medicijn gebruikt dan als drank. Yoghurt en kefir zijn veelgebruikte zuiveldranken. Ze begeleiden vaak hartig gebak. Een drank gemaakt van maïs, boza genaamd, was in het verleden populair. Vandaag wordt het zelden geconsumeerd. Een aantal merken fruitsap en mineraalwater worden lokaal geproduceerd. Het mineraalwater Knjaz Milos wordt beschouwd als een nationaal merk. Rakija is een algemene term voor gedestilleerde dranken gemaakt van fruit. Er zijn tal van variëteiten, die meestal worden genoemd naar het soort fruit waaruit ze zijn gemaakt. Relatief veel mensen brouwen hun eigen rakija. Šljivovica, gemaakt van pruim, wordt beschouwd als de nationale drank. Bier wordt veel gedronken in Servië. Er zijn wel 14 brouwerijen in het land. Er zijn bijna 70.000 hectare aan wijngaarden in Servië, die jaarlijks ongeveer 425.000 ton druiven produceren. Desondanks heeft Servië nog steeds te weinig internationale erkenning als wijnproducent.
Video: https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=9ArNLVTn9x0
