Uniek door hun architectuur, beeldhouwwerk en versiering, fresco's, iconen, manuscripten en talrijke werken van de toegepaste kunst, zijn de kloosters van Servië lange tijd al een belangrijke reden geweest voor zowel toeristen als middeleeuwse kunstkenners om naar Servië te komen. De architectuur van middeleeuwse Servische kloosters is bijzonder gevarieerd. Tijdens de 13e en in de 14e eeuw werden enkele van de meest opvallende kerken gebouwd, waarvan de afmetingen en decoratieve façade en sculpturale werken een Romaanse invloed suggereren (Studenica, Banjska, Dečani, Gradac, Arilje, Mileševa, Sopoćani en anderen). Hiervan wordt wel eens gezegd dat deze behoren tot de Raška School. De eerste helft van de 14e eeuw tijdens het bewind van koning Milutin zag de bouw van werken van uitzonderlijke architectuur en kunstwerken, zoals Gračanica. De periode na 1371 zag de opkomst van een karakteristieke architecturale stijl die de Morava-school is genaamd in de Morava-riviervallei, met zijn veelkleurige gevels en decoratief reliëfwerk (bijvoorbeeld Ravanica, Lazarica, Ljubostinja en Kalenić).
Middeleeuwse kloosters en kerken zijn niet alleen belangrijke kenmerken van het landschap van Servië, het zijn kenmerken van de ziel van Servië, maar ook een vorm van kunstgaleries met een zeer reële betekenis. De fresco's en iconen in de Servische kerken vormen een belangrijk deel van de culturele, historische en nationale rijkdom van Servië. Een van de grootste Servisch-orthodoxe heilige plaatsen is Hilandar, een Servisch klooster gelegen aan de noordzijde van de 'Heilige Berg' van de Athos-monarchische republiek die bestaat uit 20 grote kloosters, gelegen op de derde etappe van het schiereiland Halkidiki in Noord-Griekenland. Het klooster van Hilandar werd in 1198 gebouwd door Stefan Nemanja en zijn zonen, de monnik Sava en Stefan Prvovenčani ('de eerstbekroonde') in 1198.
